In de Specola-toren in Bologna werd tussen 1932 en 1957 een optische technologie uitgevonden die een revolutie teweeg zou brengen in de astronomie. De vier verdiepingen van de toren werden geperforeerd en aan de basis werd een reeks zeshoekige spiegels geïnstalleerd, waardoor een gigantische telescoop van 2 x 24 meter ontstond. Een mobiele camera werd haaks op de spiegels geplaatst en duizenden glasplaten werden blootgelegd die een systematisch overzicht boden van de zenitale hemel van de stad. Dertig jaar onderzoek was nodig voordat de astronoom Guido Horn D’Arturo de specchio a tasselli kon uitvinden – ook wel multimirror of gesegmenteerde spiegel genoemd – een archetype van de meest geavanceerde telescopen van vandaag. De fotografische platen van Horn D’Arturo zitten nu ook vol met vlekken en sporen van verslechterde emulsies. Deze film is samengesteld uit scans en uitvergrotingen van deze platen.